Η νέα μας επίσημη σελίδα:

14 Φεβρουαρίου, 2010

Στο εξής μπορείτε να μαθαίνετε τα νέα των εκδόσεων «Ιβίσκος» στη διεύθυνση:

www.iviskospublications.gr


Νέα κυκλοφορία

27 Ιουνίου, 2009

ΤΟΛΜΑ ΚΑΙ ΑΝΑΤΡΕΠΕΙ ΚΑΘΕ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ

ΘΑ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ ΑΠΝΕΥΣΤΙ

ΖΗΣΕ ΤΗ ΖΩΗ ΤΗΣ ΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΤΗΣ ΠΟΡΝΗΣ, ΜΙΑΣ ΑΓΙΑΣ ΕΝ ΑΝΑΜΟΝΗ

*

Αγοράστε τα τώρα με αντικαταβολή

και ΔΩΡΕΑΝ τα έξοδα αποστολής

*


Τίτλος:

ΑΓΓΕΛΙΚΗ

το ημερολόγιο μιας πόρνης

Συγγραφέας:

ΛΑΚΗΣ ΦΟΥΡΟΥΚΛΑΣ

Είδος: μυθιστόρημα

Σελίδες: 192

Σχήμα: 14 Χ 21

Κατηγορία: Ελληνική λογοτεχνία

ISBN 978-960-98547-2-6

Τιμή:  13,00 €

«Σπαραχτικό και την ίδια στιγμή λυτρωτικό, κεντημένο με ψήγματα λεπτής ειρωνείας ακριβώς στα σημεία εκείνα όπου ο αναγνώστης το έχει ανάγκη, για να μπορέσει να συνεχίσει το «σκάψιμο» στα συντρίμμια μιας ζωής».

Αναστασία Καλλιοντζή

συγγραφέας

Λίγα λόγια για το βιβλίο

Ένας δρόμος-πόνος ήταν για χρόνια πολλά η ζωή της Αγγελικής. Γι’ αυτό και δεν θέλησε ποτέ μέχρι τώρα να μιλήσει στην κόρη της γι’ αυτή. Δεν ήθελε να μάθει η Ιωάννα της πόσα πέρασε, πόσο στ’ αλήθεια υπέφερε ώσπου να βρει λίγη χαρά που να διαρκεί σ’ αυτόν τον κόσμο. Μέσα στο σκοτάδι όπου ζούσε, η κόρη της ήτανε πάντα το φως και δεν μπορούσε να της ματώσει την ψυχή λέγοντάς της τις πικρές της αλήθειες.

Ωστόσο, να που έφτασε ο καιρός ν’ ανοίξει την καρδιά της και να μιλήσει για όλ’ αυτά που την πλήγωσαν, για το φευγιό από έναν άντρα τύραννο και από μια κοινωνία καταπιεστική, για τον αγώνα της για επιβίωση και για την πτώση της στην πορνεία.

Λίγες μικρές χαρές και πολλές μεγάλες λύπες σημάδεψαν τον δρόμο της. Η κόρη της την έσωσε από τον ολοκληρωτικό χαμό και κάποιοι από μηχανής θεοί τη βοήθησαν να βρει και πάλι τη χαρά της ζωής.

Αυτή είναι η ιστορία της πόρνης, της Αγγελικής, μιας αγίας εν αναμονή.

Έγραψαν για το βιβλίο

«Έχω διαβάσει όλα σχεδόν τα βιβλία του Λάκη Φουρουκλά και ποτέ δεν έπαψε να με συναρπάζει η σαφής, εναργής και φιλοσοφημένη γραφή του και ο έντεχνος λόγος του. Γνώστης της ανθρώπινης ψυχής, ο συγγραφέας εισχωρεί βαθιά στην ψυχολογία των ηρώων του και βγάζει με πολλή μαεστρία τα εσώψυχά τους στο φως της μέρας, οδηγώντας τον αναγνώστη σε ταύτιση και ενδοσκόπηση».

Όμηρος Αβραμίδης, συγγραφέας

«Ο τρόπος που γράφει ο Φουρουκλάς είναι περίτεχνος. Δεν περιορίζεται στην επιφάνεια, αλλά βουτάει στον βυθό.

Δεν κάνει διαρκώς βουτιές στον βυθό, αλλά τις ντύνει με πρωταγωνιστικούς ρόλους».

Αντρέας Κούνιος.

Εφημερίδα «Αλήθεια» – Κύπρος

Αποσπάσματα

Ιωάννα,

Καλό μου παιδί, Ιωάννα μου! Να, που σου κάνω ένα δώρο –αν κι εγώ δεν το θεωρώ τέτοιο– το δώρο που πάντα ζητούσες, την ιστορία της ζωής μου! Συγχώρεσέ με, ψυχή μου, που διάλεξα αυτόν τον ιδιόρρυθμο τρόπο για να στην πω, όμως δε γινόταν αλλιώς. Δε θα μπορούσα να τη διηγηθώ διαφορετικά. Δε θα είχα τα λόγια. Δε θα είχα τον τρόπο. Ελπίζω να με καταλάβεις. Ή μάλλον, ξέρω ότι θα με καταλάβεις, κι απλά ελπίζω να μη σε πληγώσω, γιατί δε σου πρέπει. Όχι, δε σου πρέπει, καρδούλα μου. Εσένα σου πρέπουνε μόνο το χαμόγελο και η χαρά, η ευτυχία.

Ένας δρόμος-πόνος ήταν η ζωή η δικιά μου για χρόνια πολλά, Ιωάννα. Ένας δρόμος-πόνος. Γι’ αυτό και δε θέλησα ποτέ πριν να σου μιλήσω γι’ αυτή. Δεν ήθελα να μάθεις τι πέρασα, πόσα πέρασα, πόσο υπέφερα, ώσπου να βρω λίγη χαρά που να διαρκεί σ’ αυτόν τον κόσμο. Δεν ήθελα να έχεις ιδέα καμιά για το φαρμάκι της ζήσης μου – όχι ακόμα. Και χαίρομαι στ’ αλήθεια πολύ που εσύ δε θα περάσεις ποτέ απ’ τα μονοπάτια που περπάτησα, που ποτέ δε θα ζήσεις το δράμα το δικό μου. Μέσα στο σκοτάδι, όπου ζούσα, πάντα ήσουνα το φως· να το ξέρεις αυτό, καλή μου.

Τώρα, καθώς τα χρόνια πέρασαν, καθώς οι πληγές λίγο πολύ επουλώθηκαν, καθώς οι μνήμες πήραν σιγά σιγά να ξεθωριάζουν, τώρα νιώθω πως όλα έγιναν όπως ακριβώς έπρεπε να γίνουν. Και δε μετανιώνω για τίποτα, για τίποτα απ’ αυτά που έκανα. Και δε διαγράφω τίποτα, τίποτα απ’ αυτά που έπαθα, καθώς έμαθα. Έμαθα τα μαθήματά μου. Έμαθα να εκτιμώ το καθετί σαν κάτι το μοναδικό, σαν μια ξεχωριστή πράξη, σαν μια ιδιαίτερη στιγμή, σαν μια ακόμα σημαντική ψηφίδα στο πολύχρωμο μωσαϊκό της ύπαρξής μου.

*

Με το ζόρι, με απανθρωπιά και βία γίνανε όλα. Με το ζόρι τη ντύσανε και της φτιάξανε όπως όπως τα μαλλιά, όσο τους άφησε παλεύοντας εκείνη, με τη βία την οδήγησαν στη ξέχειλη από κόσμο του χωριού εκκλησιά, όπου σπεύσανε προφανώς όλοι οι χωριανοί για να γίνουν μάρτυρες από πρώτο χέρι της δυστυχίας που θα γεννιόταν. Ωστόσο, είχε πια παραδοθεί. Είχε παραδοθεί στη μοίρα της, στο πεπρωμένο που κάποιοι άλλοι είχαν γράψει για κείνη. Υπέμεινε καρτερικά την τελετή, συμμετείχε δίχως κέφι, σχεδόν αμίλητη, στο γλέντι που ακολούθησε, όπου όλοι γιόρταζαν λαμπρά ένα γεγονός που αυτή η ίδια κάθε άλλο παρά χαρμόσυνο ένιωθε.

*

Η Ιωάννα, χαμογελώντας πλατιά, λες από ένα προαίσθημα χαρούμενη, την ακολουθούσε, κρατώντας τη φούστα της σφιχτά, με βηματάκια γρήγορα και χοροπηδηχτά και όλο τη ρωτούσε:

«Πού πάμε, μαμά;»

«Στη λευτεριά, αγάπη μου», της απαντούσε εκείνη. «Στη λευτεριά!»

*

Και στο τέλος, εκείνο που φοβότανε έγινε. Κάποια μέρα το αφεντικό της επέστρεψε στο σπίτι νωρίτερα απ’ ό,τι συνήθως και την έπιασε και πάλι εξ απροόπτου, την αιφνιδίασε. Καθώς συγύριζε το μεγάλο υπνοδωμάτιο, όπως και την προηγούμενη φορά, την πλησίασε από πίσω αθόρυβα, χωρίς να τον αντιληφθεί, και την έκλεισε μ’ οργισμένη δύναμη στην αγκαλιά του, προτού προλάβει ν’ αντιδράσει. Έχοντάς την έτσι, υπό την απόλυτη εξουσία του καθηλωμένη, την παρέσυρε με βία προς το συζυγικό κρεβάτι, που εδώ και καιρό μαράζωνε από την έλλειψη έρωτα, της έβγαλε με κινήσεις απότομες και σκληρές τη φούστα και το εσώρουχο κι έπεσε από πάνω της.

*

«… Οι άντρες κάποιες φορές γίνονται χτήνη, αλλά κατά βάθος οι περισσότεροι απ’ αυτούς είν’ ακόμα παιδιά. Τους αρέσουν τα μεγάλα λόγια, το να πουλάνε μούρη, οι τσαμπουκάδες, αλλά την ίδια ώρα διψάνε και για λίγη κατανόηση, προπάντων τρυφερότητα, κάποια να τους αγκαλιάσει και να τους ακούσει».

«Μα…»

«Δεν έχει μα! Αυτή είναι η αλήθεια, απλά και ξάστερα. Κι αν θέλεις πραγματικά να μπεις σ’ ετούτον τον κόσμο, πρέπει να συνηθίσεις στην ιδέα –όσο πιο νωρίς, τόσο το καλύτερο– ότι είτε σου αρέσει είτε όχι, πρέπει να προσφέρεις, όποτε παραστεί η ανάγκη, μια κάποια παρηγοριά στον πελάτη, να του τονώνεις το ηθικό, ακόμα και να παριστάνεις ότι ζηλεύεις όταν πάει με άλλη γυναίκα».

Βιογραφικό του συγγραφέα

Ο Λάκης Φουρουκλάς γεννήθηκε στη Ζιμπάμπουε το 1970 από Κύπριους γονείς. Μεγάλωσε στην Κύπρο. Έζησε στην Αθήνα για μερικά χρόνια και τώρα μοιράζει τον χρόνο του ανάμεσα στην αγροτική Κύπρο και την Τσιανγκ Μάι της Ταϊλάνδης.

Δούλεψε σε διάφορες εφημερίδες και ραδιοσταθμούς στο νησί.

Έχει εκδώσει τρία βιβλία στην Κύπρο και δύο στην Ελλάδα. Από τις εκδόσεις Γη στη Λευκωσία κυκλοφόρησαν οι συλλογές διηγημάτων «Αιώνια Αγαπημένη» και «Γαλανή & Λεύκιος», καθώς και η νουβέλα «Το λάθος πάθος». Από τις εκδόσεις Διόπτρα κυκλοφόρησε στην Ελλάδα το μυθιστόρημα «Μίρα, το λουλούδι του πολέμου» κι από τις εκδόσεις Εμπειρία Εκδοτική οι «Γυναίκες της Συγνώμης».

Διηγήματά του έχουν δημοσιευθεί στα περιοδικά Να ένα μήλο και Ρωγμές, στην Ελλάδα, και στο περιοδικό Εξάγγελος, στην Κύπρο, καθώς και σε διάφορες λογοτεχνικές ιστοσελίδες όπως οι: www.anemolologio.gr, www.flytoistros.com, www.refene.com, www.peri-grafis.com, www.elogos.gr και άλλες.

Διατηρεί προσωπικό μπλογκ στη διεύθυνση: http://lakisf.blogspot.com. Δικό του είναι και το αγγλόφωνο http://lakisf2.blogspot.com. Επίσης έχει ένα μπλογκ με φωτογραφίες από τα ταξίδια του, που μπορείτε να βρείτε εδώ: http://adais.blogspot.com, καθώς και ένα με βιβλιοπαρουσιάσεις http://lakisf3.blogspot.com

Φωτογραφίες του δημοσιεύθηκαν σε εκπαιδευτικά βιβλία και ταξιδιωτικούς οδηγούς του εξωτερικού.

exofilo-LIDAKIS

Τίτλος: ΠΕΝΤΕ ΘΑΛΑΣΣΕΣ ΜΑΚΡΙΑ

Συγγραφέας: ΙΑΝ ΛΙΔΑΚΗΣ

Είδος: μυθιστόρημα

Σελίδες: 416

Σχήμα: 14 Χ 21

Κατηγορία: Ελληνική λογοτεχνία

ISBN 978-960-98547-1-9

Τιμή: 17 €

@

@

@

@

@

«Ένας συγγραφέας με ρωμαλέα και δωρική γραφή έρχεται να πλουτίσει τον λογοτεχνικό μας ορίζοντα. Σίγουρα θα μας δώσει στο μέλλον εξίσου δυνατά δείγματα της πένας του».

Κώστας Καρακάσης – συγγραφέας

α

Κάντε ¨κλικ¨ εδώ για να διαβάστε το πρώτο κεφάλαιο του βιβλίου

*

Αγοράστε το τώρα με αντικαταβολή

και ΔΩΡΕΑΝ τα έξοδα αποστολής


Λίγα λόγια για το βιβλίο

Χανιά, 1962: Ένα νεογέννητο βρέφος εγκαταλείπεται χωρίς όνομα στο ορφανοτροφείο.

Νέα Υόρκη, Νοέμβριος 2002: Οι μυστικές υπηρεσίες αναθέτουν στον Ελληνοαμερικανό πράκτορα και στρατιωτικό γιατρό, Ιδομενέα Μόρισον, να μεταβεί στα Χανιά, με σκοπό να φέρει πίσω στην Αμερική τον Έλληνα επιστήμονα, Ιωσήφ Βεργίτση, που έχει διαφύγει μαζί με το πολύτιμο ερευνητικό υλικό του.

Ο Μόρισον, θα ταξιδέψει στα Χανιά, στην Κωνσταντινούπολη και στο Αϊβαλί, στα βήματα του μυστηριώδη άντρα που, όπως ανακαλύπτει, τον ενώνουν μαζί του δεσμοί αίματος.

Στα Χανιά μια «μυθική» γυναίκα θα αλλάξει ριζικά τον τρόπο με τον οποίο ο Μόρισον βλέπει τον έρωτα και τον κόσμο.

Πέντε θάλασσες μακριά, μια ηλικιωμένη γυναίκα, θα αντιμετωπίσει για πρώτη φορά, έπειτα από σαράντα χρόνια, τον γιο που κάποτε εγκατέλειψε.

Έγραψαν για το βιβλίο

«Ο ποιητής μάς μιλούσε για τη «Μεγάλη Στιγμή» που πρέπει όλοι να πούμε… «το μεγάλο Ναι ή το μεγάλο Όχι«. Ποια μπορεί να είναι αυτή η στιγμή για τον καθέναν από μας; Πότε θα υπάρξει αυτό το «κάτι» που θα μας κάνει να ξαναδούμε τη ζωή μας, την καριέρα μας, τις προτεραιότητές μας, μέσα από μια «άλλη» οπτική γωνία; Ίσως και ποτέ. Για τον ήρωα του βιβλίου τού Ίαν Λιδάκη, τον σκληροτράχηλο, πανούργο και καλά εκπαιδευμένο Μόρισον, η στιγμή ήρθε. Ο τυχοδιώκτης στρατιωτικός γιατρός και μυστικός πράκτορας έφτασε ακριβώς στο σημείο «μηδέν», πάτησε την τελική γραμμή και πήρε την απόφασή του.

»Το βιβλίο είναι στα χέρια σας. Θα το διαβάσετε απνευστί, όπως κι εγώ, γιατί είναι απολαυστικό».

Δημήτρης Κωνσταντάρας – συγγραφέας, δημοσιογράφος

«Ταξίδι, περιπέτεια, έρωτας, ανατροπές, άφθονο γέλιο, στοχασμός πάνω στην πολιτική, αρώματα της Ανατολής, σπάνιες γεύσεις, χαμάμ, ροκ μουσική, όνειρα, γόνιμες φαντασιώσεις και άλλα πολλά είναι τα υλικά τής συνταγής του Ελληνοαμερικανού συγγραφέα, Ίαν Λιδάκη. Ωστόσο, ας μην ξεγελιόμαστε από το εξωτερικό ένδυμα της ¨περιπέτειας κατασκοπείας¨. Το κύριο υλικό του είναι η λογοτεχνία, οι χυμοί της γλώσσας, ο ηδονικός απόηχος, μέσα μας, του γραπτού λόγου. Είναι απ’ τα πιο συναρπαστικά βιβλία που έχω διαβάσει».

Στάμος Στίνης – εκδότης

Αποσπάσματα

«Χαριτωμένο λογοπαίγνιο, κύριε Μόρισον. Πού τα έμαθες εσύ τα ελληνικά; Καθόλου παράξενο, βέβαια, για έναν Αμερικανό να ξεκινήσει το ταξίδι του σε μια ξένη γλώσσα από τη λέξη μπούφος. Έτσι συντομεύει την εξοικείωσή του με τη γλώσσα».

«Πρώτον, είμαι Έλληνας κατά το ήμισυ και δε θα πρέπει να σε παραξενεύει το γεγονός ότι σκαμπάζω κάτι από τη γλώσσα της μητέρας μου. Δεύτερον και σημαντικότερο, θεωρώ αφελή, αν όχι σοκαριστική, την άποψη που έχεις για τους Αμερικανούς. Δείχνει άνθρωπο αγνώμονα για τη χώρα που τον…»

Ο Ιδομενέας δαγκώθηκε. Λίγο ακόμα και θα επαναλάμβανε ένα απόσπασμα από τα ηλίθια κηρύγματα του Νόρτον.

*

Είχε πει πάμπολλες φορές στη μητέρα του να μην τολμήσει ποτέ να τον πάρει στο τηλέφωνο αν δεν συνέβαινε κάτι πραγματικά σοβαρό. Ιδιαίτερα όταν εκείνος έλειπε σε ταξίδι. Οι μητέρες, όμως, κάτι τέτοια τα παρακάμπτουν με χάρη όπως ελίσσεται ο σκιέρ ανάμεσα στα σημαιάκια. Ιδίως αν έχουν καταγωγή απ’ την Ελλάδα.

«Ορίστε…»

«Αγόρι μου, έχεις μέρες να με πάρεις. Τι έγινες;»

«Μητέρα, πες μου γρήγορα τι θέλεις».

«Θέλω να μάθω αν είσαι καλά. Τι να θέλω;»

«Αφού δεν σε πήρανε από την υπηρεσία να πας να παραλάβεις το φέρετρό μου, θα πει πως είμαι καλά. Πόσες φορές θα σου πω ότι αυτό το τηλέφωνο είναι υπηρεσιακό και ότι απ’ το νοσοκομείο μου απαγορεύουν να κάνω αλόγιστη χρήση;»

«Μα εγώ σε κάλεσα. Δεν χρεώνεσαι…»

«Γαμώ το, δεν εννοώ από οικονομική άποψη».

*

Στην υπενθύμιση της ύπαρξης του Ιωσήφ η μητέρα του αντέδρασε σαν να τη χτύπησε νταλίκα που παραβιάζει κόκκινο με ογδόντα μίλια την ώρα. Έπειτα όμως το πρόσωπό της σκλήρυνε ξαφνικά, όπως αν της είχαν μιλήσει για κάποιον εχθρό. Πιθανόν, για να μπορέσει να ζήσει μια στοιχειωδώς ήρεμη ζωή, είχε φροντίσει να θάψει μέσα της κάθε τρυφερότητα για εκείνο το παιδί, μετά την απόφασή της να το εγκαταλείψει. Στο κάτω κάτω ήταν προϊόν προδοσίας. Για να αντέξει έπρεπε να προσποιηθεί στον εαυτό της ότι επρόκειτο για ένα κακό όνειρο, για μια παρένθεση του παρελθόντος που για λίγο την είχε βγάλει από την πραγματικότητα. Όπως έπειτα από μια έκτρωση ή έναν αθέλητο φόνο.

Βιογραφικό του συγγραφέα

Ο Ίαν Λιδάκης είναι γεννημένος στις ΗΠΑ από Έλληνες γονείς. Ζει στη Νέα Υόρκη. Το κύριο επάγγελμά του σχετίζεται με την Εθνική Άμυνα των ΗΠΑ. Το «Πέντε θάλασσες μακριά» είναι το πρώτο του βιβλίο.

Βρήκε στη μυθιστορία έναν τρόπο για να γεφυρώσει το χάσμα των πολιτισμών των οποίων είναι φορέας. Για την Κρήτη τού μιλούσε ο πατέρας του. Από αυτόν έμαθε να τη φαντάζεται με έναν τρόπο ιδεατό και μυθικό. Από τότε που πρωτοπάτησε το πόδι του στο νησί, έπαψε να τη θαυμάζει και άρχισε να την αγαπά.
<script type=»text/javascript»>
var gaJsHost = ((«https:» == document.location.protocol) ? «https://ssl.» : «http://www.»);
document.write(unescape(«%3Cscript src='» + gaJsHost + «google-analytics.com/ga.js’ type=’text/javascript’%3E%3C/script%3E»));
</script>
<script type=»text/javascript»>
try {
var pageTracker = _gat._getTracker(«UA-10017613-1»);
pageTracker._trackPageview();
} catch(err) {}</script>

28 Μαΐου, 2009

Ενημέρωση – 28-5-09

Η σωστή απάντηση στην ερώτηση του διαγωνισμού των εκδόσεων ΙΒΙΣΚΟΣ είναι: «Τριανταείκοσι»

Μεγάλη νικήτρια του διαγωνισμού, για ένα ταξίδι στο Μιλάνο, αναδείχθηκε κατόπιν κλήρωσης η κα Πηνελόπη Αποστόλου-Σισμανίδου

οι εκδόσεις ΙΒΙΣΚΟΣ τής εύχονται ολόψυχα ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ και πάντα απολαυστικές και ποιοτικές αναγνώσεις.

Νέα κυκλοφορία

14 Νοεμβρίου, 2008

cf86cf89cf84cebfceb3cf81ceb1cf86ceafceb1-ceb5cebecf89cf86cf8dcebbcebbcebfcf85-ceb3ceb9ceb1-ceb4ceb52

Τίτλος: Μπράβο Μικρέ

Συγγραφέας: Γεράσιμος Τσιαπάρας

Είδος: μυθιστόρημα

Σελίδες: 312

Σχήμα: 14cmΧ21cm

Κατηγορία: Ελληνική λογοτεχνία

ISBN 978-960-98547-0-2

Τιμή: 15,5 €


Η απρόσμενη ιστορία δύο ανθρώπων που κάποια παραξενιά της μοίρας

θα τους οδηγήσει σε μια περιπέτεια

που ξεπερνά και την πιο ζωηρή φαντασία

————-

Αγοράστε το τώρα με αντικαταβολή

και ΔΩΡΕΑΝ τα έξοδα αποστολής


Έγραψαν για το Βιβλίο

«Την Ποίηση και το Θεό ή θα τα βρούμε  απ’ εδώ και στο ελάχιστο (και θα τα πάρουμε μαζί μας), ή πουθενά και ποτέ! Και σε μια ιστορία φαίνεται αυτό από την πρώτη γραμμή: η μαγική τέχνη της ζωής, η ατμόσφαιρα που χαρακτηρίζει τον γεννημένο συγγραφέα, το χιούμορ που είναι η επαναστατική μας απάντηση στο παράλογο της ζωής, η λύτρωση και το απόλυτο που προσεγγίζονται μόνον δια του Προσώπου του Άλλου. Χαρακτήρες αρχετυπικοί και αφήγηση που αγγίζει και συχνά υπερβαίνει τα όρια για να αναδυθεί η ηρωική και μαγική καθημερινότητα. Μια ιστορία που γίνεται όσες ιστορίες αντέχει κανείς».

Ελένη Γκίκα – συγγραφέας, κριτικός λογοτεχνίας

«Αν και η μοίρα πλήττει με σφοδρότητα τους πρωταγωνιστές, το κυρίαρχο στοιχείο του βιβλίου παραμένει το γλυκόπικρο χιούμορ. Κι αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος για να διηγηθείς την συγκινητική ιστορία μιας δυνατής φιλίας».

Θοδωρής Γεωργακόπουλος – «Esquire»

«Παραφράζοντας τον τίτλο ενός σημαδιακού, για τη νιότη μας, φιλμ νουάρ, θα χαρακτήριζα αυτό το βιβλίο σαν ένα ταξίδι με «ευαισθησία και παλιά δαντέλα»!»

Θοδωρής Σαραντής – ραδιοφωνικός παραγωγός «Αθήνα 9,84»

«Δυο άντρες, μια μπετόν αρμέ φιλία, ένα εγκεφαλικό, μια κληρονομιά – και μερικά κουφέτα στο βάθος. Μια ανθρώπινη ιστορία που σαρκάζει αποτελεσματικά το comme il faut αφρόγαλα της ελληνικής κοινωνίας, δίνοντας ταυτόχρονα μαθήματα ουμανισμού και τζούρες συγκίνησης σε όποιον μπλεχτεί στα γρανάζια της ευφάνταστης πλοκής της».

Πάνος  Κοκκίνης – αρχισυντάκτης «Νίτρο»

«Ο άνθρωπος χρειάζεται αγάπη, πίστη και φροντίδα για να μπορέσει να σταθεί όρθιος απέναντι στα χτυπήματα της ζωής. Θέλει να ονειρεύεται, να νοιώθει, να έχει συνείδηση. Το βιβλίο αυτό προτείνει να προσθέσουμε ακόμα ένα υλικό στη συνταγή αντιμετώπισης του πόνου: το χιούμορ σε όλες του τις εκφάνσεις. Εύχομαι να είναι καλοτάξιδο στο μυαλό των αναγνωστών».

Γιάννης Ζουγανέλης

«Εξαίσιο. Με ξενύχτισε δύο νύχτες στη σειρά. Μπράβο Μικρέ!»

Κώστας Καραβασίλης – ποιητής

Χαρακτηριστικά Αποσπάσματα

Ο ταξιτζής, συμμορφούμενος στις υποδείξεις τής κυρά-Τασίας, ζήτησε πληροφορίες από τον ασύρματο για το πού βρισκόταν το κέντρο όπου τραγουδούσε ένα ζευγάρι, το οποίο μόλις είχε αποφοιτήσει από ένα ριάλιτι.

«Είναι έκτακτοι!» τόνισε η γριά με τα κόκκινα.

«Ό,τι γουστάρει η κούκλα μου», της απάντησε ο σακάτης.

«Λεβεντιές είστε όλοι», συμφώνησε ο οδηγός.

Το ταξί με τις τρελές, σκέφτηκα εγώ, μην μπορώντας να πάρω τα μάτια μου από τα πανέμορφα πόδια της απογόνου του Αισχύλου και του Μπρεχτ που είχε άβολα στριμωχτεί δίπλα μου.

Φτάσαμε με ένα ιδιότυπο κουτσό κι ανεβήκαμε στην πίστα.

Σε μια στιγμή, μ’ ένα πλάγιο βήμα, τραβήχτηκε αριστερά μου, μένοντας μόνος του, κι άρχισε αργά αργά να περιστρέφεται γύρω από το αριστερό του πόδι, με το δεξί να σέρνεται και το χέρι να χαιρετάει και να γυρίζει και να γυρίζει και να γυρίζει και να μην τον λυπάσαι πια, αλλά να τον ζηλεύεις και να τον καμαρώνεις… Και να που σταμάτησε,… μην αφήνοντας καμία αμφιβολία ότι θα τα καταφέρει να υποκλιθεί, όχι στον κόσμο, αλλά στην αγάπη της κόρης του και σε ό,τι τον βρήκε και δεν τον νίκησε.

Ο κόσμος ξέσπασε σε κραυγές και χειροκροτήματα. Εγώ σε κλάματα…

Σύντομη Περίληψη

Δύο φίλοι, που γνωρίζονται από την παιδική τους ηλικία, αλλά εν τω μεταξύ έχουν χαθεί, ξανασυναντώνται όταν πια είναι γύρω στα σαράντα. Ο Μιχάλης έχει πρόσφατα απολυθεί απ’ τη δουλειά του κι ο Δημήτρης τον προσλαμβάνει στην εταιρεία όπου εργάζεται ως διευθυντής. Θα αρχίσουν να βγαίνουν πάλι μαζί, να μοιράζονται νύχτες διασκέδασης, αμοιβαίων προσωπικών εξομολογήσεων ή εμπειρίες της μιας νύχτας με γυναίκες και να πλησιάζουν όλο και περισσότερο ο ένας τον άλλο. Ώσπου μια μέρα ο Δημήτρης απολύεται από τη σημαντική του θέση, γεγονός που τον καταρρακώνει ψυχικά και σωματικά. Σαν αποτέλεσμα όλων αυτών θα τον χτυπήσει ένα εγκεφαλικό που θα τον αφήσει παράλυτο σε αναπηρικό καροτσάκι. Τότε, ο μέχρι εκείνη τη στιγμή αντικοινωνικός και σχεδόν μισάνθρωπος Μιχάλης σταδιακά θα αναλάβει τη φροντίδα του φίλου του, περνώντας από αρκετές ψυχολογικές μεταπτώσεις, για να οδηγηθεί στη θυσία του εαυτού για χάρη του άλλου.

Προσπαθώντας ο αφηγητής να ανακαλύψει τις αιτίες που τον οδήγησαν να αφιερώσει τη ζωή του σε έναν παραπληγικό, πραγματοποιεί ένα συγκλονιστικό υπαρξιακό ταξίδι, ζώντας εμπειρίες πρωτόγνωρες, τις οποίες περιγράφει με φαντασία, σαρκασμό, χιούμορ, αλλά και βαθύ σπαραγμό.

Βιογραφικό του συγγραφέα

tsiaparas-mikriΟ υπεύθυνος του παρόντος –κατ’ ευφημισμόν συγγραφέας– γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα, την οποία, με απαράμιλλο θάρρος, εξακολουθεί να λατρεύει. Έχει τρεις γιους τους οποίους θεωρεί ό,τι σπουδαιότερο έχει καταφέρει στη ζωή του. Ομοίως έχει τρεις φίλους που θεωρεί ότι αποτελεί γι’ αυτούς ό,τι σπουδαιότερο έχουν καταφέρει στη δική τους ζωή.

Έχει επισκεφτεί περισσότερες από σαράντα χώρες, επιστρέφοντας πάντα με λαχτάρα στην Ελλάδα για να διαπιστώσει ότι οι φιλότιμες προσπάθειες των ιθυνόντων, για να την καταστρέψουν, σιγά σιγά πιάνουν τόπο.

Είναι παντρεμένος δύο φορές και θα εξαρτηθεί αποκλειστικά από τη δεύτερη γυναίκα του, την οποία –ειρήσθω εν παρόδω– λατρεύει, αν θα ακολουθήσει και τρίτη.

Για την έκδοση του παρόντος χρειάστηκε να δώσει μάχη με τους εκδότες για να τους πείσει να το μετατρέψουν σε μια λογική σειρά από αριθμημένες σελίδες. Μετήλθε όλων των μέσων για να τους πείσει και τα κατάφερε μόνο όταν τους απείλησε ότι θα τους παραδώσει και άλλη συγγραφική του προσπάθεια.

Λατρεύει τη θάλασσα, τις γυναίκες, το καλό φαγητό, τις γαρδένιες, τον τζόγο, την οικογένειά του και όχι απαραίτητα με αυτήν τη σειρά.

Φοβάται τα σκυλιά, τα φίδια, τη βλακεία και το θάνατο. Προς το παρόν έχει καταφέρει να αποφεύγει τις συναντήσεις με όλους τους φόβους του.

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ

Συνέντευξη τύπου και παρουσίαση του «Μπράβο Μικρέ». από το συγγραφέα και τους συντελεστές των εκδόσεων Ιβίσκος, θα πραγματοποιηθεί στην αίθουσα «Λόγου και Τέχνης», Στοά του Βιβλίου, Πανεπιστημίου 57, τη Δευτέρα 22 Δεκεμβρίου, ώρα 18.30.

————–ΖΗΤΗΣΤΕ ΤΟ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΑ———–

πρόσκληση

24 Μαΐου, 2008


Τον Απρίλιο του 2008, μία παρέα ανθρώπων με κοινό γνώρισμα την αγάπη και το μεράκι για το βιβλίο, δημιουργήσαμε τις «ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΙΒΙΣΚΟΣ».

Στόχος μας είναι να παρουσιάσουμε στο αναγνωστικό κοινό καλαίσθητες εκδόσεις και βιβλία με ποιοτικό περιεχόμενο που θα συγκινούν, θα εμπνέουν, θα προσφέρουν γνώση και θα προωθούν θετικά μηνύματα.

Οι «ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΙΒΙΣΚΟΣ» επιθυμούν να αποτελέσουν πόλο έλξης και στέγη για κάθε ποιοτικό συγγραφέα, νέο ή καταξιωμένο, που επιθυμεί, μέσω αμοιβαίας επωφελούς συνεργασίας, να δει το έργο του τυπωμένο με ιδιαίτερη προσοχή και με τη φροντίδα που του αξίζει. Επιπλέον, δεσμεύονται για τη διακίνηση και προώθηση τής κάθε έκδοσης με τον καλύτερο και αποτελεσματικότερο τρόπο.

Καλούμε, λοιπόν, όσους λογοτέχνες επιθυμούν να εκδώσουν το έργο τους, να στείλουν δείγμα της δουλειάς τους στην ηλεκτρονική διεύθυνση: iviskospublications (παπάκι) yahoo (τελεία) gr

Οι εκδότες